Kunstig en creatief leven

Foto door Ron Lach op Pexels.com

Het systeem waarin we leven is de vijand van creativiteit, kunst en mooie dingen. Massaproductie, functie ver verheven boven vorm, het menselijke volledig aan de kant geschoven. Vergelijk een historische binnenstad met wat ernaast gebouwd is, een jarendertig-straat met Carnisselanden, een Singer naaimachine van 100 jaar oud met een modern exemplaar, een Jugendstil-dressoir met een plattepakkenhoutpulp-exemplaar.

We zijn kunst over gaan laten aan een select groepje mensen met rare kronkels in hun hoofd… (Een pindakaasvloer? Een opgeplakte banaan? Een standbeeld van een vrouw met mannelijk geslachtsdeel?) en hebben het toegestaan dat zo veel goede en mooie dingen uit ons leven verdwenen. Het maakt niet uit hoe lelijk en hoe slecht de kwaliteit is, als we maar elke x tijd een nieuwe kunnen kopen. We zijn gewend aan lelijkheid en middelmatigheid en door de eenvormigheid en het feit dat altijd alles voor een paar stuivers voor handen is, wordt onze creativiteit ook niet echt meer aangesproken.

Er zijn gelukkig zo veel andere manieren waarop je creatief en kunstig kan zijn, zonder dat het geld kost of een overdaad aan spullen oplevert….

Als je meer creativiteit in je leven wil brengen, dan kan je bijvoorbeeld:

Planten verzorgen en vermeerderen.

Stekjes ruilen, planten leren vermeerderen, je planten de aandacht geven die ze nodig hebben… ‘Geen groene vingers’ betekent vaak gewoon ‘niet genoeg interesse’. Google je plant en hoe hem te verzorgen, kijk wat het betekent als ze bruine vlekken krijgen of hun bladeren verliezen. Zet ze af en toe onder de douche of buiten in de regen als het warmer is.

Goed eten koken.

Ik snap het, er is niet altijd zin om uitgebreid te koken. Ik ga ook door periodes dat ik gewoon vertrouw op mijn ‘altijd goed’-recepten… maar iets maken, ‘from scratch’ is zo leuk om te doen. Bloemtortilla’s bijvoorbeeld. Het resultaat is echt niet te vergelijken met die van de supermarkt (wat me niet weerhoudt die toch te kopen). Of zelf zoetzure saus maken. Een goede curry in de slowcooker, vol met groenten en kruiden.

Het huis schoon en gezellig maken.

Is ook creatief 🙂 Ik vind het altijd leuk te zien op een ‘clean with me’ video, hoe een ruimte opknapt als er wat TLC tegenaan gegooid wordt. Je leefomgeving mooi maken, is voor mij ook een vorm van creativiteit. Ik vind het leuk om alles opgeruimd, netjes en toch gezellig te hebben en de spullen die ik heb, te rouleren.

Een gezellige plek in huis maken.

Ja, soms moet dat he? Lang leve de lege ruimte…. Vind een stoel, een lamp, een geurkaars of wierookhouder, een paar kussens, een schapenvacht of plaid…. Å, så koselig!

Schrijven en tekenen.

Of modelbouwen, houtbewerken, of wat dan ook. Iets doen met je handen, anders dan typen is goed voor je. Voor je handen, je hersens… en het hoeft niet mooi te zijn of ergens op te lijken, maar doe het gewoon en zie maar wat er verschijnt.

Tuinieren & alles.

Dingen zaaien, kiemen, wieden, snoeien, verzorgen, composteren… Hoe heerlijk is het om weer in contact te zijn met de aarde en met dingen die groeien. Plantjes zien opkomen die je zelf hebt gezaaid, doet iets met je.

Inmaken.

Fermenteren, wecken, drogen, roken, zouten…. er zijn vele manieren om voedsel langer houdbaar te maken en het is echt heel leuk om te proberen. Laat je niet verleiden om er meteen van alles voor te kopen want doorgaans kan je van alles maken van spullen die je al hebt, of nagenoeg gratis kan verkrijgen.

Hergebruiken.

Zo veel gooien we weg dat we nog prima kunnen gebruiken. Zoals C.K. Chesterton schreef:

Thrift is the really romantic thing; economy is more romantic than extravagance… thrift is poetic because it is creative; waste is unpoetic because it is waste… if a man could undertake to make use of all the things in his dustbin, he would be a broader genius than Shakespeare.

Creatief zijn met de dingen die je anders in de kliko zou kieperen, is een kunst. Er zijn mogelijkheden te over maar wat ook mooi is….:

Een low-waste leven creëren.

Want minder in de dustbin is sowieso een goed idee. Zelf tandpoeder en shampoo maken, je eigen zakjes meenemen bij het boodschappen doen, plastic vermijden waar mogelijk, kiezen voor natuurlijke en betere materialen voor je alledaagse producten en kleding… er zijn zo veel mogelijkheden en natuurlijk materiaal laat zich ook nog eens veel beter hergebruiken.

Brouwen.

Bier, wijn, kombucha, gemberbier, kefir… de mogelijkheden zijn eindeloos en het plezier groot. Of je het nu met een kant en klaar pakket wil maken (bier en wijn) of helemaal from scratch… het is gewoon leuk om te doen. Voor kombucha of kefir kan je wellicht bij bekenden je licht opsteken. Je kan het ook opsturen met de post, een duur startpakket kopen is niet nodig.

Je lichaam mooier maken, onderhouden, voorzien van zuurstof.

Je voeten mooi en zacht maken, scrubben, body brushing, een zelfgemaakt kleimasker voor je gezicht, wandelen, zwemmen, stretchen… Een goed onderhouden lijf is heerlijk voor je innerlijke en uiterlijke mens.

Make-up en kleding.

Een nieuwe ‘techniek’ proberen voor je eyeliner, nieuwe combinaties verzinnen met wat er in je kledingkast ligt, een capsule wardrobe maken, project 333 uitproberen, een andere ‘look’ maken met make-up die je al hebt, je verdiepen in de juiste kleuren en vormen voor jouw lichaamstype…

Creatief met weinig geld.

Noodzaak is de moeder van inventiviteit, of zoiets. In elk geval, als je minder geld ter beschikking hebt, of gewoon minder wil uitgeven, moet je creatiever worden met wat je hebt of gratis kan verkrijgen. Sommige dingen kosten veel tijd, maar zijn ook weer leuk om te doen. Ik wil graag ‘papier’ maken van oud papier (ooit gezien bij Fairyland Cottage), dus ik zoek naar een stuk fijn gaas hiervoor. De restjes van je eten en oud brood op een andere manier gebruiken dan in de kliko.

Declutteren en minimaliseren.

Is dat creatief? Ik vind van wel, want in lege ruimte ontstaan nieuwe dingen. Lege ruimte biedt mogelijkheden. Niet om het weer vol te stouwen maar om nieuwe dingen te doen, om je tekenspullen en een pot thee neer te zetten en creatief te zijn met inkt en kleur.

Als je weghaalt wat je niet nodig hebt, creëer je je eigen leven, op je eigen voorwaarden. Als je een deel overbodige luxe afwent, ben jij weer degene die ‘in controle’ is. Dat is de ultieme creativiteit: je eigen leven vormgeven op de manier die jij wilt.

Beestjes lokken.

Zoveel dieren hebben het moeilijk door de catastrofale invloed van de mens… geef ze een beetje extra plek door tegels uit je tuin te trekken, bloemen te zaaien, een compostbak te maken, snoeiafval te laten liggen in een rustig hoekje van je tuin, maak een insectenhotel, plant inheemse struiken en bomen en laat een stukje ‘verwilderen’.

De gewone dingen doen met extra aandacht.

Je bed opmaken, koffie drinken, thee maken, de vloer vegen, een lade opruimen, de was netjes opvouwen, de voorraadkast indelen… Ook hiermee creëer je goede dingen. Overzicht, ruimte, iets moois om naar te kijken, een kalme geest, waardering…

Kaartjes en brieven schrijven.

Altijd leuk voor een ander, een kleine attentie in de post. Het is bovendien leuk om te doen. Ik moet zeggen dat ik enorm gemakzuchtig ben met hoe mijn brieven eruit zien. Een voornemen is om er wat mooiers van te maken, en ook weer eens vaker te gaan schrijven!

Ik bedoel dus maar, dat creativiteit niet hoeft te betekenen dat je een atelier vol kwasten en potten met opgedroogde verfresten hoeft te hebben. Zo veel alledaagse dingen zijn een manier om meer creatief te zijn. Of het nu gaat om een zalf maken van je eigen gemaakte goudsbloemen, een salade maken, een kaartje schrijven, iets uit de kliko redden of het beddengoed wassen, bijna alles bevat een mogelijkheid om de dingen met meer aandacht en liefde en creativiteit te doen. Om het meer van jezelf te maken. Authentiek. Om er je eigen draai aan te geven. Om het mooier te maken.

En dat hebben we wel nodig.

Minimalisme voor het dagelijks leven.

Minimalisme maakt het leven mooier. Het zorgt ervoor dat ik me kan richten op de juiste dingen en al het overbodige overboord kan gooien. Dat we flexibel kunnen zijn in veranderende en onzekere tijden. Ik zat vanmorgen met mijn DL2 aan de keukentafel en schreef mijn ‘regels’ voor een minimalistisch leven. Niet dat ik aan regels doe –niet eens aan mijn eigen regels- maar ik houd ervan zulke dingen op een rijtje te zetten, voor latere inspiratie.

Wees tevreden met wat er is. Voor mij het belangrijkste. Het is zo makkelijk om dingen te willen en heel de maatschappij schreeuwt dat we niet genoeg hebben, niet genoeg zijn en moeten veranderen, productiever, beter, rijker. Wel, peop daaraan. Ik ben (doorgaans) tevreden met mezelf en (nagenoeg altijd) tevreden met mijn leven en wat ik heb.

Ontdek de vrijheid van ‘genoeg’. Genoeg eten. Genoeg kleding. Genoeg comfort. Overconsumptie is onze default. Het kan altijd minder en bijna altijd zonder er op achteruit te gaan. Luxe went snel, maar ontwent ook snel.

Koop niets, behalve boeken en essentiele zaken. We hebben inmiddels een flinke bibliotheek, vooral voor de kinderen en de man. Ik lees vooral op mijn e-reader. Wat essentieel is, is natuurlijk afhankelijk van wie je het vraagt. Soms is iets niet echt nodig maar wel heel handig of aangenaam. Mindful zijn met aankopen is essentieel.

Declutter regelmatig en grondig. In een huis met opgroeiende kinderen hoopt de rommel zich snel op. Prioriteiten veranderen, hobby’s zijn leuk tot ze het niet meer zijn, smaken veranderen. Het is zo gemakkelijk om dingen aan de kant te schuiven omdat ze ooit nog eens –maar nooit in een concreet geval- van pas zouden kunnen komen. Ontrommelen doe ik als ik de was terug in kasten leg, als ik wacht tot iets kookt, als ik schoonmaak…

Gebruik zo min mogelijk, van alles. Wasmiddel, shampoo, benzine, electriciteit… We gebruiken vaak veel meer dan nodig, gewoon ‘omdat het kan’. Behandel wat je hebt alsof het het laatste is of hetn nu gaat om water uit de kraan of de theeblaadjes in je warme water. Niet dat ik altijd slappe thee drink of nooit eens een paar onnodige kilometers rijd maar je bewust zijn van alle onnodige consumptie op een dag, is leerzaam.

Houd rekening met de wereld om je heen. Welke impact heeft je consumptiegedrag op andere mensen, de natuur…?

Een is een prachtige hoeveelheid van iets. Als iets perfect is, hebben we geen zes middelmatige exemplaren van iets nodig.

Blijf kalm. (Ja Gerlinde, blijf eens kalm!). Wat stressen of panieken heeft nooit zin. Realistisch zijn, zonder te doemdenken. Voorbereiden, zonder te overdrijven. Rekening houden met een zwart scenario zonder dat het nu te laten overschaduwen. Evenwichtigheid is een mooi iets. Lastig ook. Tot tien tellen, adem halen, focussen en onthouden dat het geen zin heeft me druk te maken over de dingen die ik niet kan controleren.

Niet klagen. Het is nutteloos en het is slecht voor de stemming van iedereen.

Waardeer het leven, niet de spullen.

Vereenvoudig het leven, beetje bij beetje. Elke dag kan je iets laten gaan. Een negatieve gedachte, een versleten paar sokken, een slechte gewoonte afbouwen, afhankelijkheden….

Eet zuinig en met aandacht. Je bent veel helderder in je hoofd als je niet hele spijsverteringskanaal van boven tot onder is volgestouwd, het is veel beter voor je fysieke gezondheid, het maakt dat je je eten echt waardeert en het maakt je minder afhankelijk. Er is niets mis met honger voelen (en negeren), ondanks dat de voedselindustrie ons precies het tegenovergestelde idee heeft dwanggevoederd.

Focus op wat essentieel is, en laat de rest gaan. Wat is belangrijk als de maatschappij die je kent, er niet meer voor je is straks? Als je niet meer kan vertrouwen op dat je medische zorg krijgt? Bij je bankrekening kan?

Houd open armen. Ook al verandert de wereld in razend snel tempo, we hoeven niet gierig te worden of ons als een zeeslak vast te klemmen aan overbodige meuk. Geef en ontvang en deel.

Relax. Wees heerlijk onproductief en nutteloos. Bijna alle problemen in de wereld komen voort uit het feit dat mensen altijd maar dingen moeten doen, bewijzen, produceren, verbeteren en noem maar op. Heel sneu eigenlijk. Er is zo veel moois in nutteloosheid en nutteloze bezigheden (die niet ‘nutteloos’ zijn).

Kijk uit het raam… in plaats van op een scherm. De ironie van dit schrijven op een laptop terwijl ik naar een scherm staar, ontgaat me niet 😉

Wees offline. We zijn nu bijna twee weken internetloos, op wat dure data op mijn telefoon na. Ik heb mijn simkaart in mijn niet-smartphone, dus als ik op internet wil moet ik de simkaart in de smartphone doen en deze als hotspot gebruiken. Dat maakt de drempel vrij hoog. Heerlijk is het. Ik hoef het niet eens terug, weet je dat?

Koop spullen ‘voor het leven’ als het even kan. Zeker de spullen die we elke dag meerdere keren gebruiken. Snijplanken, messen, tassen, drinkflessen…

Vul je ziel met mooie boeken, mooie muziek, fijne mensen, tijd in de natuur, contemplatie en creativiteit, in plaats van aan je lichaam met eten of je huis met meuk.

Realiseer je dat jij en de mensen om je heen sterfelijk zijn. Als jij of de ander er morgen niet meer zou zijn, zou je dan leven zoals je nu leeft? (niet dat je heel de dag zo rond moet lopen maar je bewust zijn van dit feit, zet de dingen in perspectief)

Focus alleen op de dingen die je kan controleren.

Van de wereld.

De zon schijnt uitbundig hier, zo heerlijk! Gisteren was het zelfs 22 graden op mijn balkon. De zon staat ook urenlang op de grote ramen van de woonkamer en de keuken, dus die warmen allebei heerlijk op overdag. Als nadeel heeft het dat het opviel dat we graag kaarsen branden: vijf jaar geleden hebben we voor het laatst geverfd en toen was het plafond groezelig geel vergeleken bij de witte muren maar nu lijken de muren geel vergeleken bij het plafond en daar hebben we echt niets aan gedaan!

Het lijkt me gaaf om een of twee muren een donker teal of donkerder paars te doen en de rest licht lavendel of licht teal nu we toch moeten gaan verven.

Alles wit zou mijn oplossing zijn (heerlijk ruimtelijk en fris) maar dat vindt de man te ziekenhuis -alleen het lichtgroene beddengoed ontbreekt dan nog- en dat ben ik ook wel met hem eens.

Vanavond hebben we weer een ‘møte’ van de wakkere mensen. Er komen ook kinderen mee, dus dat is gezellig. We beginnen wat vroeger dus moeten we ook vroeger eten. Ik heb sushi in de maak. Zo eenvoudig en zo heerlijk, ook omdat de kinderen het volkomen kritiekloos naar binnen stapelen. En nagenoeg geen afwas.

We hebben drie nieuwe kippen erbij, zijdehoenders. De werkgever van de man had er te veel vond hij zelf, dus nu wonen ze bij ons. Ze zijn zo mooi en grappig en de haan liep er vanmorgen meteen omheen te dansen. Hij denkt dat hij heel tof is, maar hij blijft een dansend zijdehoen-haantje met blauwe wangetjes en pluisveertjes.

Verder is ons internet dus weg en beperkt internetten zich tot beperkte mobiele data. Het is heerlijk rustig en de nieuwe gecreëerde hetze tegen Rusland gaat nagenoeg aan me voorbij maar ik had niet anders verwacht dan dat iedereen die zich twee jaar de stuipen op het lijf heeft laten jagen door covid, nu het angstzweet op de rug voelt bij het horen van de naam Putin en wederom niet verder kijkt dan wat de leugenpers ze op de mouw speldt.

Maar, laten we het niet ongezellig maken en gewoon ons focussen op de kleine fijne mooie dingen om ons heen… Als het in de wereld een rommel is -en dat is het al een tijdje- helpt het me om te kijken naar wat er wel goed gaat in mijn leven, nu. En dat is eigenlijk alles.

Het heeft totaal geen zin om me te gaan zitten opvreten over alle vreselijke dingen die zouden kunnen gebeuren, waarmee ik niet zeg dat je je niet moet voorbereiden nu de dingen op losse schroeven staan (in tegendeel, al is het maar voor je eigen gemoedsrust nu!) maar dat het geen zin heeft om het nu te laten verpesten door alle narigheid die misschien wel misschien niet je kant op komt en vermoedelijk toch anders dan je had gevreesd is toch logisch.

Poets het huis op , gebruik de fijne zeep, was je haren, doe je make-up, trek je mooie jurk aan, steek kaarsjes aan bij het diner, speel mooie (vrolijke) muziek, zet de televisie uit, haal nieuwsapps van je telefoon want of je je er nu wel of niet druk om maakt, het is zoals het is en het is niet zoals je denkt. Doe wat stretchoefeningen of maak een wandeling, kook een ander recept (wij aten pasgeleden voor het eerst dumplings, was meteen succes en ideaal om restjes van het een of ander op te maken), was de ramen, lees luchtige boeken, omarm minimalisme en eenvoud, declutter een ‘clutter hotspot’, was je beddengoed een keer extra, maak een lijstje met dingen die je blij maken, knuffel je kinderen, koop als je die niet hebt een echt mooie pen en notitieboek waarin je alleen maar leuke dingen schrijft om te lezen als het je even tegenzit of je dingen om dankbaar voor te zijn op een dag, lucht en maak je bed op zodra je opstaat als cadeautje aan jezelf voor vanavond, doe wat extra moeite voor je man, bak wafels gewoon omdat het vandaag is en maak jezelf mooi ook al is de enige die je overdag gaat zien de peuter en de kat. Schenk een glas wijn en bier in, iets lekkers erbij en ga even zitten voor een heerlijke pauze voor de avonddrukte begint. Smeer wat extra handcrème, omdat zachte handen fijn zijn. Maak het badkamerkastje schoon, lees iets luchtigs, ontrommel je make-up, koop een keer een iets duurdere crème, brand een wierook en een kaarsje ook al ben je maar alleen. Doe de wifi uit, lucht het huis, ruim je handtas en portemonnee op, bel een lief iemand, stuur een aardig berichtje, stuur een kaartje. Maar niet allemaal tegelijk.

We hebben soms het gevoel dat we niet blij ‘mogen’ zijn als de wereld een rommel is en alles zo onzeker lijkt. Alsof we onszelf moeten straffen met het kijken van talkshows met ‘experts’ en constant up to date blijven met alle ellende. Maar waarom? Wat heeft het ooit opgeleverd op zogenaamd op de hoogte te zijn? Als er echt iets gebeurt dat het vermelden waard is, hoor je dat ook wel van onder je steen.

Je kan in deze wereld leven (dat doen we allemaal), maar je hoeft niet aan deze wereld toe te behoren. Je hoeft je niet dag in dag uit bezig te houden met waar de wereld zich mee bezig lijkt te houden, alsof er niets anders meer bestaat dan hetgeen het nieuws domineert.

Je kan ervoor kiezen om zo veel mogelijk je eigen leven vorm te geven en mooier te maken waar mogelijk. Natuurlijk kunnen bepaalde maatregelen, idiote gebeurtenissen op school bij je kinderen en alle andere dingen gebeuren, deze dingen overschaduwen. Maar we hoeven zelf niet nog eens extra bij te dragen aan de ellende. We kunnen kiezen om waar mogelijk, het leven van onszelf en de mensen om ons heen ietsje mooier te maken.

Delete.

Foto door Rikonavt op Pexels.com

Ik was vanmorgen druk bezig om mijn online aanwezigheid weg te poetsen, waar mogelijk dan.

Er was een berg accounts die ik niet meer wil gebruiken, oude blogposts, links, google-rommel, vermeldingen op andere websites, een domeinnaam en meer. Het was fijn om zo veel mogelijk op te ruimen, relatief simpele wachtwoorden te veranderen in onleesbare cijfer- en letterbrij en meer van dat.

Ik houd mijn blog en telegramaccount en nu foto’s plaatsen op instagram via de laptop kan, vind ik het ook nu wel waardevol om bij wat oude bekenden eens een blik te werpen. Tot ik weer iets nieuw engs lees over Meta waarschijnlijk, of een interview met Janon Lanier bekijk.

Het is ongelofelijk hoeveel sporen we achterlaten op het internet. Die ik zelf maak, die ik er zelf op zet, vooruit.
Maar alle gegeven die van ons worden bijgehouden –wat logisch is om het gebruik van de diensten mogelijk te maken, ik snap het wel- is ontstellend. Ik heb niet de illusie dat dit zal veranderen, minder zal worden of zal worden vergeten. In tegendeel: al de gegevens zijn een goudmijn voor wie het ook moge wezen die baat hebben bij deze data. Ik kan er wel een aantal verzinnen, van relatief onschuldig tot zorgwekkend.

En daarom is het ook belangrijk, denk ik, om zo veel mogelijk zonder het internet te doen. Nu heb ik de luxe dat ik ook weinig internet nodig heb in mijn dagelijks leven. Ik hoef niet naar verre oorden te reizen, geen kalenders bij te houden, niet voor mijn werk in een whatsapp groepje, ik heb geen bedrijfje dat ik moet spammen op sociale media…  maar we worden wel beetje bij beetje meer gedwongen om van allerlei mobiele technieken gebruik te maken. Ik moet nu al afdalen tot de onderste regionen bij de bank als ik niet met een app wil inloggen, bepaalde dingen kan ik niet regelen met mijn DigiD als ik de app niet heb (of straks, een Europees goedgekeurd inlogsmiddel).

Maar het is fijn, na dinsdag heb ik een tijdje geen internet. Nu ligt het al de helft van de tijd op z’n gat…
Half februari (of eerder, haha) zou de aansluitman terugkomen voor de laatste touwtjes. Nog geen aansluitman gezien en op 28 februari loopt mijn abonnement (we hebben een router die werkt op het mobiele netwerk) af. Ik verheug me erop.

Ik heb wel een mobiel abonnement met data (het goedkope dataloze abonnement dat ik had was door een windmolenenergieboer overgenomen, dit was de meest praktische en per saldo goedkoopste optie) dus ik zou mijn telefoon als hotspot kunnen gebruiken en op die manier blogjes publiceren. Als ik wat te vertellen heb. Nou ja, meestal niet.

En dan ben ik nu echt klaar met computeren voor vandaag! En morgen. Want de man is vrij morgen (de kinderen hebben wintervakantie) en we maken er een gezellig, aangenaam, koselig, offline lang weekend van met zijn zessen.

Het mooie van ontrommelen.

Foto door Ron Lach op Pexels.com

Zoals jullie misschien weten, ben ik een groot fan van ‘declutteren’ 😉 Het is iets waar ik heel vorig jaar, en een stukje van dit jaar, mee bezig ben geweest. Niet als in: het hele jaar, maar het hele jaar door. Ik doe ook andere dingen namelijk 😉

Het is zo grappig want als ik dat doe, leer ik ook meer over mezelf. Mijn geslaagde (of mislukte) projecten, mijn veranderende voorkeuren, wie ik was en wie ik wil zijn.

Door de declutteren maken we ruimte voor de persoon die we zijn of die we gaan zijn, terwijl we afscheid nemen van een deel van de persoon die we waren.

En ik houd van die ‘flow’. Niet op een manier van ‘binge & purge’. Als ik nu zin heb in verandering, doe ik het langzaamaan. Ik heb in het verleden ook wel eens nieuwe hobby’s opgepakt en groots aangepakt, alleen maar om erachter te komen dat het niets voor mij was, zoals stenen polijsten, sieraden maken en experimenteren met het maken van mijn eigen parfums met verschillende parfumoliën….
Of: in een keer een complete garderobe willen veranderen en veel van het oude overboord kieperen.

Misschien had het te maken met mijn veertigste verjaardag. Ik wilde echt een schone lei voor mijn nieuwe decennium. En het mooiste is: nu ben ik helemaal vrij om te besluiten hoe dat eruit zal zien. Wat ongetwijfeld verandert, per dag, per maand, per jaar maar dat is oké. We zijn niet altijd dezelfde, we veranderen heel de tijd.

Hoe zie ik mezelf als ik over tien jaar vijftig ben?

Ik sta het mezelf toe, om te veranderen. Van mening, van inzichten, van kleding, van levenshouding… Ik ben veranderlijk maar dat is mijn superpower 😉

We hebben een aangenaam leven voor onszelf gecreëerd. Een leven waarin ik grotendeels vrij ben om het in te richten zoals ik zelf wil, mits ik dat uit mezelf kan halen. Gelukkig kan ik dat. Ik kan er voor kiezen om mijn leven zo mooi mogelijk te maken. Natuurlijk maakt mij dat niet immuun voor tegenslag. Mijn grootste angst is om mensen die me dierbaar zijn, te verliezen. Iets dat onherroepelijk zal gebeuren… maar dat is dan juist ook de reden om er het allerbeste van te maken met de tijd die me gegeven is.

De man en ik hebben ervoor gekozen om ons leven op een bepaalde manier in te richten, die bij ons past. Zeer politiek incorrect in deze moderne tijd, maar op deze manier doen we allebei waar we het beste in zijn.

Juist omdat ik niet gehinderd word door overbodige ballast uit het verleden, ben ik vrij om te kiezen wat ik wil en het pad te bewandelen dat mij het mooiste lijkt.

En hoe meer bewust ik kies, des te minder ik nodig heb. Dat heeft een kantelpunt en ik heb mezelf ook regelmatig aan de ‘verkeerde’ kant gevonden, alleen maar om daarna weer naar een nieuw evenwicht te zoeken. Want organiseren en ontrommelen zijn goed, eenvoudig leven is een van mijn ‘liefdes’ maar vereenvoudigen met het doel van vereenvoudigen en nog minder en nog minder, is dat niet.

Het is prima om de lei schoon te vegen maar niet alleen om een daarna een schone lei te hebben. Een leeg aanrecht is geweldig, maar wel omdat je dan de ruimte hebt om uitgebreid te koken. Een lege eettafel is makkelijk, maar alleen omdat er dan probleemloos 10 mensen aan passen, of er met de hele familie spelletjes gedaan en tekeningen gemaakt kunnen worden.

Laten gaan creëert nieuwe mogelijkheden. Leven met minder geeft ons ruimte om te worden wie we willen zijn.

Dingen die beter voelen.

Het is vreemd, maar het opschonen van een blog, of verhuizen naar een andere plek, geeft me altijd weer inspiratie om andere dingen te schrijven.

De laatste maanden heb ik veel laten gaan uit mijn leven, tot het eigenlijk voelde als een schone lei. Het is ook tijd mijn leven te vullen met andere dingen. Nieuwe dingen. Nieuwe paden inslaan. En met hervonden vreugde in oude bekende dingen.

En het is niet zo dat we ons leven radicaal om willen gooien. Dat wordt t.z.t. wellicht voor ons gedaan. Het zijn kleine, subtiele veranderingen, in mezelf.

Ik leer om liever te zijn voor mezelf. Ik hoef niet altijd -aan mezelf- te bewijzen hoe sterk ik ben. Ik omarm mijn zachte kant en cultiveer mijn vrouwelijkheid meer. Ik sta het mezelf toe om dingen te voelen en soms down the rabbithole van mijn eigen chaotische gedachten en emoties te gaan. Om weer meer in contact te komen met mijn lichaam door stretchoefeningen en meditatie.

Als ik er over nadenk, kies ik bijna altijd voor wat goed voelt en nooit voor wat rationeel gezien de beste keuze zou zijn. Ik heb een sterk ontwikkelde intuïtie, voor de dingen die ik wil in het leven, voor mensen, voor situaties.

‘Voelen’ is typisch vrouwelijk. Luisteren naar je buikgevoel, je ‘gut-feeling’ is iets dat vaak wordt afgedaan als onzin, als iets ver beneden logisch nadenken. Maar is het dat? Ik denk het niet en zeker niet als deze twee manieren van dingen benaderen, elkaar aanvullen.

De enige weg om voorbij een probleem te gaan, is er dwars doorheen. Het voelen, ‘ermee zitten’, het toelaten, zonder ‘arme ik’. Voelen, de fijne en minder fijne dingen. Maar zoals ik zei, ik ben ook goed in het ontkennen van dat alles. Ik moet daar minder goed in worden 😉

Reflectie.

Ik doe het met mijn leven, mijn blog en mijn journals: na een tijd scheur ik alles eruit, om opnieuw te beginnen. Reflectie is zo belangrijk. Wat wil ik, wat voel ik, wat doe ik, wat moet ik doen, wat kan ik doen, hoe kan ik hiermee omgaan? Als ik de dingen op papier kan zetten, geeft dat helderheid in mijn hoofd. We overvoeren onze hersenen en onze emoties heel de dag met ‘content’ maar het is ook essentieel om deze informatie te verwerken en dat gaat voor mij alleen in stilte, met pen en papier. Al schrijvend kom ik tot nieuwe gedachten.

Creativiteit.

Vroeger was ik heel creatief. Ik tekende veel, verzon verhalen en speelde -het liefst alleen- uren op mijn kamer met mijn knuffelbeesten. Iedereen vertelde altijd hoe goed ik kon tekenen, maar zoals met zo veel mensen en zo veel liefhebberijen, worden ze naarmate je opgroeit -en ik denk: verpulverd door het onderwijssysteem- aan de kant geschoven. Bloggen is ook een vorm van creativiteit, net als schrijven. Tekenen ben ik weer gaan doen. Kleine dingen, illustraties van mijn journals, maar het is fijn om te doen. Verder probeer ik ook meer creativiteit in mijn huis te brengen. Ik heb -behalve een Aloë Vera-plant- niets gekocht maar wel geprobeerd meer sfeer en zachtheid in mijn wat Spartaanse huis toe te voegen, voor zo lang ik alle visuele prikkels kan verdragen 😉

Naar buiten.

Als ik een dag niet buiten ben geweest, voel ik me benauwd en opgesloten. Ik moet naar buiten. De man wordt soms wat kriegel, vooral in de zomer moeten we alles aanraken, bessen en bloemen plukken en proeven, mos aaien en van elk sprietje een foto maken. Maar het is mijn manier om de dingen waar te nemen. Alleen als de regen horizontaal voorbij komt of als het echt te glad is, blijf ik binnen maar ook dan zorg ik dat ik buiten was dingen doe. Hout halen, de dieren wat extra aandacht geven…

Lief zijn voor mezelf.

Ik kan best hard zijn voor mezelf. Lang vasten -dus alleen water en zwarte koffie of thee-, in water van 0,5 graad baden, koud douchen en maanden ‘niets’ kopen. Ik denk dat die dingen allemaal hun plek kunnen hebben in mijn leven. Het is fijn te weten hoe sterk mijn lijf is, hoe je gewoontes kan afwennen, minder afhankelijk kan zijn… maar ik hoef niet altijd Heel Sterk te zijn. Als ik trek heb, kan ik ook gewoon ontbijten. De kachel mag best eens aan overdag. En niet alles in mijn leven hoeft puur functioneel te zijn.

De juiste dingen consumeren.

Wat voeding betreft maar ook absoluut als het gaat om de media die ik bekijk en de boeken die ik lees. Het zijn interessante tijden, er is zo veel te lezen, te bekijken, me over te verbazen, zo veel om te vrezen, als je dat wil toelaten. Ik vrees niets maar ‘hope for the best, prepare for the worst’ en zorg dat de dingen die ik bekijk, grotendeels positief van aard zijn. Het benoemen en analyseren van alles wat er mis is, daarvan is er meer dan genoeg. Voorlopig kunnen we het op onze eigen postzegel altijd nog zo mooi of ellendig maken als we zelf willen.